Hvað ef maður er geimvera?

Ég er ekki mikill aðdáandi þáttanna "Ancient Aliens". En tölum aðeins um ævi mína og hvað ég sá í einum af þessum þáttum sem ég var að horfa á í heimsókn hjá foreldrum mínum. Þátturinn var ekki beint um "Ancient" aliens. Heldur um hvernig mannverur eru að gera tilraunir með að sauma höfuð á dýrum á önnur dýr. Með að fikta í DNA okkar. Endalaust meira sem við mannverum erum að gera við okkur sjálf og sem að þau tala um að geimverur hafa verið að gera við okkur frá upphafi. Eins og með því að taka fólk í geimskip, gera tilraunir á kúm/kýr, endalaust meira. Afþví það er alltaf verið að finnast nýjar tegundir af útdauðum trjágreinar mannverurnar. Eins og fyrir 10 árum fannst ný tegund af mannverum sem eru útdauð. Kallast "Denisovan". Svo erum við búin að sjá útum alla plánetu myndir af mannslíkama með dýrahöfuð. Eins og fannst í Íran ef ég man rétt, eld gamalt dæmi þar sem mannverur héldu í hunda með mannshöfuð. Svona svipað fucked up dæmi sem mannverur eru að gera en geimverur hafa átt að hafa verið að gera. Þannig það var verið að tala um að geimverur séu að reyna vera búa til fullkomna mannverur. Nú smá um ævi mína. Ég kom útúr maga móður minnar um mánuð of seint. Það var eitthvað sem gerðist sem gerði það að verkum að móðir mín blæddi og blæddi og blæddi. Ég er í allri fæðingunni að drukkna í blóði. Ég drekk svo mikið blóð að magi minn var virkilega fullur af blóði þegar ég fæddist. Ég var auðvitað kafnandi allan tíman. En ég lifði af og var tekin frá móður minni úr Keflavík 25 Október 1983 og sendur með sjúkrabíl til sjúkrahúsið í Reykjavík. Svo ílla staddur var ég eftir þetta. Þar var ég í 4 daga á meðan móðir mín var í Keflavík. Allt mitt líf, virkilega frá því ég var krakki hef ég sagt við foreldra mína "Ég er geimvera" og eða "Ég veit þið rænduð mér". Þó ég viti að móðir mín bar mig, fæddi mig og að öll systkyni mín eru alvöru systkyni mín. Ég veit það afþví ég man eftir að hafa alist upp með þeim ég er með sama og eða líkur í útliti og þau.

En samt allt mitt líf hef ég haft það fast inn í mér að ég er ekki "tengdur" fjölskyldu minni. Segjandi "Ég er geimvera". Segjandi "Ég veit þið rænduð mér". Eitthvað sem gæti verið svo fast í undirmeðvitund minni frá kannski eitthvað sem gerðist á þessum 4 dögum. Kannski rændu foreldrar mínir mér ekki en kannski var ég tekinn og fiktað í mér. Svona DNA dóterí og svona. Hve oft er barn frá móður sinni? Algjörlega varnalaust. Eftir að ég er "rændur" er mér skilað. Sem "geimvera" eða tilraunadýr "geimverur". Þar kemur inn í undirmeðvitund mína. "Ég er geimvera", "Ég veit þið rænduð mér". Ég hef virkilega verið að segja þetta allt mitt líf. Ennþá í dag segi ég þetta stundum við foreldra mína. Það að ég skuli vera blogga um þetta sýnir hve öfluga ég trúi þessu.

Þannig að ævi minni aftur. Ég er virkilega "Super Human". Ég get ekki orðað það betur. Ég er greindur með Antisocial Personality Disorder, Andfélagslega Persónuleikaröskun. Það er um 3-5% af öllum mannverum á Jörðinni með þetta. Öflugustu leiðtogar fortíðar mannkyns voru allir með þetta. Ég veit það afþví enginn getur byggt heimsveldi, drepið endalaust af fólki og verið heilbrigð mannvera. Að gera það sem Alexander the great gerði og eða Genghis Khan. Það þarf virkilega að vera fuck ass tilfinningalaus mannvera til að geta byggt upp heilan her, tekið yfir næstum alla "þekkta" Jörðina, drepið hundruð þúsundir manna. Svo haldið áfram lífi sínu eins og ekkert... Engin heilbrigð mannvera getur gert þetta. Þetta þurfa allt að vera siðblindar mannverur. En svo kíkjum við á annað sem ég er, ég er með græn augu. 2% af mannkyninu eru með græn augu... Svo fylgir Andfélagslegri Persónuleikaröskun mikil greind. Þegar ég var sendur í þessa rannsókn var líka tekin greindavísipróf. Ég er með yfir 140-145. Í greindavísitölu, þar erum við aftur komin í að undir 2% af mannkyninu er með svona háa greindavísitölu. Þar sem að ég var siðblindur lítill krakki var ég auðvitað gríðalega skrítinn. Átti enga vini nema aðra vini sem áttu enga vini, aðalega innflytjendur. Frá Filippseyjum, Króatíu fleiri löndum. Ég var ekki félagslega klár í krinigum fólk en þau samþykkktu mig sem vin og vorum við góðir vinir. The outcasts. En sem siðblind mannvera lærir maður auðvitað með tímanum. Sem þýddi að vinir mínir byrjuðu að verða Íslenskir en samt Outcasts. Fólk með sín eigin vandamál eins og ofvirkni og því um líkt. Ég byrjaði að brjóta lög sem barn. Brjótast inn í hús og fyrirtæki. Kveikjandi í heilan helling. Ég var virkilega Pyromaniac sem barn. Ég kveikti næstum í öllu húsinu sem við bjuggum í, í Svíþjóð þegar ég bjó þar. Það var plaggat af apa á veggnum á mótorhjóli og mér líkaði ekki vel við það. Þá bjuggum við í ghetto hverfi í Svíþjóð sem heitir Trasten, Gislaved. Ég kveikti í þessu plaggati og allt herbergið var logandi áður en ég vissi af, slökkviliðsbílar og allt. Jafnvel þar var ég ekki góður að eignast vini og átti bara vini frá öðrum löndum. Eins og besti vinur minn var frá Finnlandi og aðrir frá öðrum löndum. Svíar voru ekki mikið að samþykja mig og eða mína vini í sinn vinahóp. Þannig var líka outcast þar. En ég hef virkilega kveikt í nokkrum húsum og fyrirtækjum í gegnum ævi mína. Ég hef kveikt í nokkrum bílum í gegnum ævi mína. Ég virkilega elskaði að kveikja í þegar ég var 6-14 ára. En svo fluttum við til Íslands þegar ég var 8 ára og Íslendingar samþykktu mig ekki afþví ég talaði ekki fullkomna Íslensku og því átti ég bara erlenda vini, það var komið fram við mig á Íslandi sem útlending þó ég er virkilega fæddur í Keflavík. En eins og ég sagði með tímanum þróuðust tök mín á að vita hvað mannverur vilja sem vini. Þegar ég var 13 ára byrjaði ég að hanga með Íslenskum vinum. Átti um 4 mjög góða vini. Svo þegar lengra var komið, 16 ára var ég kominn í mjög stóran vinahóp. En ég var langt í frá búinn að fullkomna félagslegu skilning minn á mannverum. Sem er enn eitt sem ég hef gert í gegnum ævi mína. Kallað annað fólk "mannverur". Afþví ég taldi mig ekki vera mannveru. Svo kom að því að ég átti um 100 eitthvað vini. Afþví ég átti vinahópa útum allt. Sem ég hitti og talaði reglulega við. Við erum að tala um að ég átti 4-12 vini í Keflavík. 4-12 vini í Breiðholti, 4-12 vini í Grafarvogi, 4-12 vini í miðbæ, 4-12 vini í Vogum, 4-12 vini í Grindavík, Sandgerði, Garði, Njarðvík, öll hverfi í Reykjavík, Hafnarfirði, Garðabæ, Kópavogi, Mosfellsbæ, Akranes. Alveg útum allt. Í reglulegum tengslum og eða samskiptum við allt og alla. Þá var ég um 18 ára og orðinn gríðalega klár í samskiptum við fólk. Það er grein sem ég ætlaði að deila frá Timarit.is en finn hana ekki þar sem þetta er svo léleg leitarvél. En ég á útklippuna af greininni í geymslu. Þar sem við vorum handteknir og vorum kallaðir "Keflavíkur klíkan bla bla bla með tengsl um allt höfuðborgarsvæðið bla bla bla". Var eitthvernvegin svona. Þannig ég lærði mikið á mannverur. En bestu vinir mínir af þeim öllum var stór vinahópur sem var úr Keflavík, Vogum og Kópavogi. Við vorum allir vinir og inn í Reykjavík en kjarninn var um 30 vinir. Flestir af þeim úr Vogum. Þeir kenndu mér að hætta klæðast alltaf svörtum fötum. Ég var alltaf í svörtum buxum, svartri hettupeysu, svartri lamphúshettu sem ég sneri upp í svona "húfu". Sem ég gat alltaf snúið við og dregið niður og þá breyttist það í lamphúshettu. Svörtum hönskum. Þeir kenndu mér að vera meira svona, flottari og úr því varð "Einar Hvíti". Afþví ég byrjaði að klæðast bara hvítum fötum. En ég var með þessum vinahóp að skemmta okkur 1 Júní 2003. Það byrjaði 30 eða 31 Maí 2003 að kvöldi til yfir í 1 Júní nóttina 2003. Þegar við erum um 30 saman niðrí miðbæ Reykjavíkur. Þegar um 15 manna hópur af Varnarliðsmönnum voru að skemmta sér líka. Ég var á Lækjartorgi með nokkrum vinum mínum þegar ég sé varnarliðsmann sitja ofan á Íslending og kýla hann reglulega í andlitið. Siðblind mannvera eins og ég er gekk til sölubása sem var þarna og sótti fullt af pappír. Rétti Íslendingnum það afþví það fossaði blóð úr smettinu á honum. Svo gekk ég einn til Hafnarstræti þar sem flestir af vinum mínum voru inni á skemmtistað sem mig minnir að heitir Spotlight. Hét meina ég... Þetta var rétt fyrir lokun þegar varnarliðsmennirnir koma gangandi um 15 saman og ég er þarna einn og gef þeim öllum "Fuck you" merki. Bara held fingrinum á lofti á meðan þeir eru allir að ganga framhjá. Sumir segja bara fuck you til baka. Sumir vilja stoppa, aðrir ýta hinum og þessum áfram. Hunsið hann bara... En einn stoppar, Poquie Andre Escalante og þið skuluð trúa því að ég veit allt um hann í dag. Hvar hann vinnur, hvar hann á heima, hvar dóttir hans spilar fótbolta. Hann stoppar og spyr "Do you have anything against Americans" ógurlega harður. Ég svaraði á ensku, Nei. Mér er bara ílla við að þú varst að kýla Íslending á torginu. Íslending sem ég þekkti ekkert. En eftir smá spjall sagði hann mér að hann hefði notað rasista málsnotkun gegn þeim. Það er að segja sumir af þeim voru svartir, þessi sem ég var að tala við er Mexikani. Ég sem átti erlenda vini frá því ég var smábarn skildi vel að hann yrði reiður og að átök brutust út þar sem gaurinn var laminn. En þeir eru að ganga í burtu þegar vinir mínir koma útúr Spotlight. Um 25 stk af þeim og 50 aðrir. Spotlight virkilega tæmdist afþví einn vinur minn öskraði yfir allan salinn "Allir út! Allir út! Við erum að fara berja kana!" Þannig Spotlight tæmdist. Ofan á það safnaðist hópur af fleiri Íslendingum þangað til að reyna sjá hvað væri að gerast. Það var hringt aftur og aftur og aftur í lögregluna. Verið að segja þeim að slagsmál eru að fara brjótast út. En lögreglan gerði ekkert, sagði við fjölmiðla seinna að þeir voru að horfa á þetta allt í myndavél. Ég geng yfir Hafnastræti að húsi sem hét Siemshúsið eða eitthvað. Það er búið að rífa það. Ég gerði það afþví ég vildi horfa yfir hópinn og sjá hvar vinir mínir voru. Afþví eins og ég sagði um 30 vinir mínir voru þarna en yfir 100 manns voru þarna. Þar stóð ég einn í um nokkrar mínotur þangað til allur hópurinn var af eitthverri ástæðu búinn að færast frá hinumeginn af götunni yfir til mín. Ég vissi ekki að það væri myndavél á svæðinu en ég fór akkurat á svæði þar sem myndavélin sá ekkert. Afþví Spotlight húsið var fyrir. Þegar hópurinn var kominn þangað þá eins og smellt hafi verið fingri af einhverjum og "boom". Allt og allir byrjuðu að lemja kanana. Við erum að tala um gríðalega ílla. Þetta lið var barið svo ílla að það er ekki eðlilegt. Nokkrir ekki allir vinir mínir voru að lemja hinn og þennan. Fólk sem ég þekkti ekkert voru að lemja hinn og þennan. Þetta var svona "Íslendingar á móti Könum" dæmi í gangi. Seinna um sumarið þegar ég var að djamma hitti ég sumt af þessu liði. Þetta var í fréttunum frá 1 Júní 2003 daglega til haust. Ég held að maður þurfi bara að fara á timarit.is og velja 1 Júní 2003 til 31 Desember 2003 og skrifa "Hnífstunguárás" eða "Varnarliðsmenn" eða bæði og þá koma hundruðir greinar. Allt samfélagið var að tala um þetta. Þetta var virkilega daglega í blöðunum. Því var ég hissa þegar ég hitti hóp af nokkrum Íslendingum sem ég þekkti ekkert seinna um sumarið á djamminu í miðbæ Reykjavíkur. Sem sögðu mér að þeir tóku þátt í að lemja kanana afþví það var "skylda þeirra sem Íslendingar" að slást fyrir Íslendinga á móti könunum. En ég er þarna upp á pallinum, það er verið að berja þetta lið í klessu alstaðar í kringum mig. Ég hef sagt alla ævi mína og segi ennþá í dag. Ég tók ekki þátt í slagsmálunum. En ég var sá sem var stunginn. Ég var að tala við vin minn þegar tveir menn koma aftan að mér. Grípa á sama tíma í báðar hendur mínar. Draga mig um 5 metra afturábak. Hann stingur mig með risa hníf í magan á leiðinni. Svo henda þeir mig í Jörðina þar sem ég býst við að það er verið að fara "stappa mig". Eins og það er orðað, að hópur af mönnum eru að fara sparka í mig 19 ára ungling. En það kemur hnífur að hálsi mínum þar sem ég er á hnjánum. Ég gríp í hendina og dreg hendina niður sem gerir það að verkum að ég fæ um 13-16cm skurð á hægri bringu mína. Man ekki hve löng hún var. Ég var bara 70kg þá, hraustur en ekkert vöðvafjall. Svo af "lýsingum" kemur svartur maður og byrjar að slást við gaurinn sem er með hnífinn. Ef hann hefði ekki gert það hefði hann örugglega stungið mig oftar. Já, ég er að segja að kani byrjaði að slást við kana til að koma í veg fyrir að ég yrði stunginn oftar. Gleymdi að nefna eitt, þegar þetta allt er að gerast reynir einn vinur minn að koma hjálpa mér. En hann er kýldur í smettið. Það var eins og þeir settu upp hring á þessu svæði og drógu mig inn í það til að stinga mig til bana. Kannski héldu sumir að þeir ætluðu bara berja mig en sáu svo að þeir voru að stinga mig að þeir byrjuðu að ráðast á hvort annað. Þúst það var í lagi að "lemja" mig afþví ég skipulagði þetta allt fyrir þeim... En að drepa mig, nei! Þá byrja þeir að hlaupa í burtu og einn vinur minn hendir flösku og hittir gaurinn beint í hausinn þannig hann dettur. En það er hjálpað honum upp og þeir hlaupa í burtu saman. Á sama tíma er ræfill sem heitir John Edwin Rehm að draga vasahníf úr buxunum sínum og stingur mig þar sem hjartað mitt er, þar sem ég vissi að það væri verið að stinga mig hélt ég höndum mínum fyrir ofan höfuð mitt og varði það svæði, háls og haus. Hann stingur mig einusinni, hnífurinn fer ekki inn. Hann stoppar á rifbeini. Hann stingur mig aftur, hnífurinn fer inn og stoppar nokkra mm frá hjartanu. Læknir segir seinna að ef oddurinn hefði bara snert hjartað og eða opnað það væri ég ekki á lífi í dag. En tölum um það á eftir. Svo hleypur hann í burtu. Seinna læri ég að gaurinn sem stakk mig með stóra silfur hnífnum var Poquie Andre Escalante. Gaurinn sem ég var nýbúinn að taka í hendina á og biðjast afsökunar fyrir að gefa þeim "Fuck you" merki afþví ég vissi ekki að hinn gaurinn hefði kallað þá negra og önnur því um lík ljót viðurnefni. Sem fyrverandi vinur útlendinga skildi ég þetta. Reiði hans yfir því að vera kallaður niðrandi ljótum nöfnum og að vinir hans voru kallaðir það. Ekki "Þið eruð kana fávitar bla bla bla" heldur alvöru rasista hluti... En eftir að ég var stunginn þá eins og slagsmálin byrjuðu var eins og smelt hafi aftur verið fingrunum og slagsmálin enduðu. Ég stóð upp ekki vitandi að ég var stunginn. Heili minn blokkaði það allt út. Ég man seinna hvað gerðist þess vegna get ég lýst því. En akkurat þá vissi ég bara að þeir ætluðu að stappa mig. Þannig ég stend upp og byrja ganga til vinar míns sem var kýldur. Þegar ég finn þvílíkt heitan vökva á maga mínum, ég lít niður og sé blóð sprautast út. Vitni segir seinna að það getur ekki hafa gerst afþví það var engin slagægði í maga mínum. En ég sá blóð sprautast út afþví ég setti hendi mína undir svæðið og blóð sprautaðist út úr maga mínum og get ég aðeins útskýrt það að ástæðan afhverju það gerðist er afþví það gerðist í takt við andadrátt minn. Ég anda inn, blóð sprautast út. Afþví ég er allur opinn. Maga, bringu, Síðu, löppinni. Virkilega eins og einhver hafi reynt að stinga í "hættulegu" slagæðina þar. Ég stóð upp hugsaði "Fallegu aumingjarnir, ég meiddi mig ekki einusinni". Ekki vitandi að ég væri allur í götum. Þegar ég fatta að ég er opinn á maga mínum kalla ég yfir hópinn "Ég var stunginn". Einhver öskrar til baka "Leggstu á bakið". Ég læt mig falla afturábak á bakið. Sumir vilja meina að ég hafi misst undan mér lappirnar og dottið en ég man. Ég lét mig falla niður afþví það var öskrað, leggstu á bakið. Allt í allt fimm hnífstungur. Poquie Andre Escalante var handtekinn. Allir bentu á þetta Mexikana fífl. Vitni eftir vitni sáu hann stinga mig. Sáu hann með risa stóran króm hníf. Enda stungan á maganum er risa stór eftir risa stóran og breiðan hníf. En stungurnar í síðuna voru eftir lítinn vasahníf. Þannig allt og allir benda á Escalante. Þegar verið er að fara kæra hann kemur fíflið sem stakk mig í síðuna, Rehm og gefur sig fram og segist hafa stungið mig. Þannig lögreglan sleppir Escalante. Þangað til þau læra að það var augljóslega tveir hnífar notaðir. Þá vildu þeir aftur Escalante. Afþví þeir sáu að hnífstungan á maga mínum passaði langt í frá við hnífstunguna í síðuna á mér. Afhverju var þetta í fréttunum alla daga allt sumarið? Afþví allir á Íslandi voru að tala um þetta og þetta var orðið að pólitísku máli. Var meira segja orðið að milliríkjadeilu. Ísland vs USA úr Hafnastræti beint í ráðherra Íslands og hátt sett fólk í Bandaríkjunum. Það var meira segja sagt við mig að þetta var í fréttunum í Bandaríkjunum á sínum tíma en ég fann aldrei það. Gaur sem bjó í Bandaríkjunum sagði mér það. En vinir mínir eru allir að gráta. Ég er liggjandi þarna blæðandi til dauða. Það fyndnasta við þetta allt er að fyrsta lögreglan á svæðið heitir Eiríkur Valberg og var ég með honum í KSS. Þannig ég og hann þekktumst. Eins og ég sagði var ég búinn að breiða vængi mína gríðalega þegar ég var loks búinn að læra vera í kringum fólk. Ég var "þessi persónuleiki" í kringum þessa vini og annar í kringum aðra og svo framvegis. Eiríkur Valberg var kunningi minn ekki vinur en hann var í lögreglunni og ég var eiginlega vel þekktur glæpamaður afþví eins og ég sagði. Ég ólst ekki upp með siðferði. Ég þurfti að læra lögin, hvað er rétt og hvað er rangt til að geta lifað í samfélaginu sem mannvera. Ég var meira segja á leið aftur í skólan næstu önnina eftir sumarið. Að ganga menntaveginn. Vera venjuleg mannvera. Var ekki búinn að brjóta lög í langan tíma. Ég lág þarna óhræddur blæðandi og blæðandi og blæðandi. Fólk hélt ég væri dauður afþví ég var snjó hvítur með fjólubláar varir. En ég var bara liggjandi að reyna halda mér vakandi. Virkilega heyrandi fólk segja "Hann mun deyja" og eða "Hann er dauður". Ég missti yfir 50% af blóði mínu samkvæmt lækninum sjálfum. Ég var stunginn um 06:15 1 Júní 2003. Upp á mínotu. Kannski mínotu frá eða ekki. Veit bara 06:15 fær lögreglan ekki lengur símhringingar "Það eru hópslagsmál að fara brjótast út" heldur fengu hringingu "Það var maður stunginn" eða eitthvað því um líkt. Ég veit fyrir víst að ef þú missir yfir 25% af blóði þínu missiru meðvitund. Ef þú missir yfir 50% af blóði þínu ertu dauður. En þarna var ég með fallið hægra lunga, aðeins eitt lunga til að anda, undir 50% af blóði í líkamanum ennþá lifandi með fulla meðvitund. Svona er að deyja, maður verður þreyttari og þreyttari. Það er eins og það er eitthvað að reyna draga þig í svefn. En þar sem ég er siðblind mannvera þekki ég ekki "ótta". Var því ekki hræddur við að deyja. Í raun var ég skyggn þegar ég var ungur og vissi að ég myndi deyja fyrir 20 ára aldur þannig ég var tilbúinn. Lööööööööngu tilbúinn. Búinn að lifa gríðalega skemmtilegu lífi. Frá því að hafa verið lagður í einelti og laminn reglulega í Keflavík af samnemendum mínum í Holtaskóla yfir í að eiga yfir 100 góða vini og endalaust meiri kunningja. Ég átti gott fjölskyldulíf. Góða bræður og góða systur. Tvo góða foreldra. Ég átti yndislegt líf. Bæði í raunveruleikanum og á internetinu. Þar sem ég var reglulega að spila Counter Strike í klani og öllu. Mætti á Skjálfamót og man ekki hvað hitt mótið hét en var í eitthverjum skóla nálægt miðbænum. Spilaði undir viðurnefninu "Scorpion~". Með þetta strik á endanum sem "Nálina" mína. Afþví ég er í stjörnumerkinu Sporðdreki og kallaði mig Scorpion~ í Counter Strike. Var mjög vel þekktur þar líka fyrir það að vera gríðalega klár að spila. Var í mörgum af bestu klönum landsins á þeim tíma. Þetta var allt fyrir 2003. Fólk virkilega trúði að ég svindlaði afþví ég var svo góður. Skjótandi headshot í gegnum veggi eins og ekkert. En það var afþví ég og bróðir minn vorum búnir að æfa okkur að læra tíman hverjir eru hvar ef maður hleypur hingað og þangað. Þannig maður byrjaði að hlaupa og um leið og maður var kominn á ákveðið svæði var maður skjótandi í gegnum veggi beint í hausinn á fólki. Við vorum langt á undan fólki og myndi ég segja að fólk hafi hermt eftir okkur þegar kom að þessari "stratigy". Fólk byrjaði að herma eftir okkur. Enda ef maður vildi vera bestur þurfti maður ekki bara að kunna skjóta fólk með AVP. Maður þurfti að vita hvar fólk voru þegar þau voru hlaupandi hingað og þangað. Þannig þegar ég var stunginn vissi allt Counter Strike samfélagið að Scorpion var stunginn. Ég veit ekki hver sagði þeim það en þau vissu það. Um leið og ég kom online aftur þá var spurt mig "Varstu virkilega stunginn?" Endalaus skilaboð á MirC og eða Hugi.is og eða skilaboð í Counter Strike leiknum. Eins og ég sagði ég var virkilega búinn að dreifa vængjum mínum. Ég þekkti endalaust af fólki og endalaust af fólki þekkti mig. En eins og ég lýsti hvernig það væri að deyja, að eitthvað væri verið að reyna draga mann í svefn. Ég tel það hafa verið blóðleysi, þar með súrefnisleysi í heila sem gerði það að verkum að maður varð þreyttari með hverri sekondu. Vinir mínir þrýstandi á hnífstungurnar á maga mínum og bringu, ekki vitandi af hnífstungunum í bakinu. Eða síðunni. Ég sagði loksins, "Ég gefst upp, ég nenni þessu ekki". Svo þreyttur var ég orðinn af súrefnisskort í heila. Lagði höfuð mitt á vinstri kinn og lokaði augunum. Þá heyri ég "Ekki leyfa honum að fara sofa!" Þá slær vinkona mín Kristín mig í smettið eins fast og hún gat. Ég varð svo gríðalega hissa að ég væri þarna deyjandi að einhver vogaði sér að slá mig í smettið. Hún hélt utan um andlitið mitt og var ofan í mér segjandi "Er ég ekki nógu falleg til að horfa á? Horfðu á mig!" Ég svaraði "Jú" og horfði bara á hana. Rétt um mínotu seinna kemur sjúkrabíllinn. Mér er hent á sjúkrabörur og ég gerði það sem rappgoðið mitt gerði þegar hann var skotinn 1994. Tupac Shakur, ég gaf Fuck you merki með báðum höndum á leið í sjúkrabílinn. Ekki ætlað vinum mínum og eða öllum þeim í kringum mig. Ég var að gefa lífinu fuck you merki. Ég gaf manninum sem stakk mig fuck you merki. Ég gaf svo lífinu fuck you merki. Ég hélt að ég myndi deyja á leið til sjúkrahúsið. Frá Hafnastræti alla leið til Borgaraspítalan. Sem er ekki svo langt, en hann ók bara svo hratt og nauðhemlaði reglulega. Fávitinn aftur í gerði virkilega EKKERT! Þrýsti ekkert á sárin mín, undirbjó mig ekkert fyrir lækninn. Sat bara þarna eins og fáviti. Sá sem keyrði sagði honum að tala við mig. Halda mér vakandi. Þannig hann talaði við mig, hann heyrði ekki eitthvað sem ég ssagði. Þannig ég hækkaði rödd mína. Svona hálfgerlega öskraði það. Man ekki hvað það var enda var ferðin með þessum ræfli svo ómerkileg. Ég man bara hann öskraði til baka eins og við værum í eitthverjum rifrildum. Að ég væri að trufla "Nætursvefninn" hans. Svo mæti ég á sjúkrahúsið, beint úr bílnum og eina sem ég sé er fullt af fólki hlaupandi með mér langan gang. Sá ljós eftir ljós í loftinu. Svo loks var ég kominn inn í skurðherbergi. Þar sem skurðlæknir beið tilbúinn. Ég var búinn að gera allt til að halda meðvitund og hann segir að "Við ætlum að svæfa þig". Þá vissi ég að ég væri dauður. Hann telur niður frá 10 og akkurat þegar hann kemur að nú þá verður allt svart. Fyrverandi besti vinur minn hringir í fjölskyldu mína og segir þeim að ég var stunginn. Þau koma til Reykjavíkur um leið. Þar sem þau urðu hissa að sjúkrahúsið var troð fullt af fólki grátandi. Bíðandi eftir fréttum af Einari deyjandi. Vitandi eftir að hafa horft á mig svo fölan með virkilega fjólubláar varir að ég væri að fara deyja. Eftir um 7 tíma á skurðborðinu nær dauða en lífi kemur læknirinn fram og segir fjölskyldu minni að ég muni lifa af og að þau geti hitt mig ef þau vilja. Flóð af vinum mínum voru þarna ennþá. En fjölskylda mín mátti bara fara inn. Móðir mín sá hve sár fyrverandi besti vinur minn var og bað læknirinn um að leyfa honum að koma með. Þau komu inn og það var mjög líklega sprautað adrenalín í mig afþví ég vaknaði, allur í túbum(Drénum) og í öndunarvél. Alvöru öndunarvél, ekki eitthvað svona bull eins og í bíomyndum. Þar sem eitthvað rör er í nefið og það er öndunarvel hlóð í gangi. Það var virkilega risa stór túba eða slanga ofan í muninn á mér niður í lungu. Svo var eitthvað rör djúpt inn í nefið á mér. Líka niður í lungu.
Fjölskylda mín sýnir mér væntumþykju. Eru öll grátandi að sjá mig tengdan í svona mörg tæki og rör(drén). Læknirinn að segja mér hvað gerðist. Ég var stunginn þarna, þarna, þarna, þarna. Ein stungan fór í Lifrina á þér og sprengdi gallblöðru þína þannig við fjarlægðum hana, en það er í lagi afþví gallblaðra er almennt fjarlægð seinna á ævinni. Hægra lúnga þitt féll saman afþví að ein hnífstungan var í bringu þinni um 15cm löng(man ekki) og var því op að hægri lúngunninni sem gerði það að verkum að hún féll saman. Svo fór ein stungan í lifrina en lifrin grær svo vel sjálf að hún mun bara gróa sjálf og so on so on við settum drén í þig hér, þarna, þarna og þarna til að ná öllu lofti úr búknum á þér sem á ekki að vera. Ég var bara okay...
Svo var það allt búið. Fjölskyldan fór. Vinirnir fengu fréttirnar. Allir fóru heim. Nema áður en fjölskylda mín fór heim sagði læknirinn að... "Ég er læknir. Ég trúi á vísindi ekki yfirnátturuleg öfl. En það sem gerðist með son ykkar var eitthvað yfirnáttúrulegt". Þegar ég var ungur var ég með fullt af fóbíum. Eins og barn sem hafði verið misnotað kynferðislega hef ég lært í dag. Ein af fóbíum mínum voru læknar. Það virkilega þurfti að stinga mig fimm hnífstungur og neyða mig til læknis bara svo ég færi til læknis. Ég vildi ekki fara til læknis. Ég vildi annaðhvort deyja og eða að sárin myndu gróa sjálf. Blæðandi til dauða. Þar kemur inn að ég er geimvera. Að eins og í þáttunum hafi ég verið tekinn sem barn á þessum 4 dögum. Gert eitthvað við mig sem gerði það að verkum að ég er blandaður mannveru og geimveru. Ég ætlaði aldrei að vera vond mannvera. Ég bara hafði aldrei siðferði. Ég þurfti að læra hvað væri rétt og rangt. En milliríkjadeilan þetta sumar. Endaði með að Ríkissaksóknararæfill sagðist ætla sækja báða til saka, ekki framselja neinn. En Halldór Ásgrímsson og Björn Bjarnason sögðu báðir í fjölmiðlum að það ætti að framselja báða gerendurna. "Þeir myndu fá miklu verri refsingu í herrétt". Eftir að ríkissaksóknari sagðist ekki ætla framselja neinn ákveður hann dag einn upp úr þurru að framselja einn af tvem gerendunum. Þeim sem allir sáu stinga mig. Escalante. Lögreglan hafði endalaus gögn gegn honum. En fékk allt í einu skipun um að láta hann lausan. Þar með var hann framseldur og lögreglan sagði mér að þar sem þau gátu ekki talað við hinn grunaða eða hinn gerandan þá splúndraðist málið og var ekki hægt að rannsaka það til fulls. Því var vitað að það voru tveir menn sem stungu mig með tvo hnífa. Lögreglan gat ekki sannað samkvæmt dómaranum að ákærði gerði eina af þrem lífshættulegu hnífstungunum. Sem er bull þar sem að það voru tveir hnífar notaðir og hvaða mannvera með viti myndi vita að sá hnífur sem hann gaf fram hefði getað gert tvær hnífstungurnar á sama tíma að hinn hnífurinn sem var notaður hefði aldrei getað gert þessar tvær litlu hnífstungur sem var miðað í hjarta mitt. Það er að segja að stór hnífur var notaður í maga minn. Afþví sá hnífur var eins og vitni sögðu risa stór með króm blaði. En hann notaði lítinn vasahníf. Einhver réttarsérfræðingur í svona bulli vitnaði að hnífurinn sem var stunginn í maga minn væri með mun breiðari og mun stærri. En hnífurinn sem var stunginn í síðuna mína var með mjög lítið blað. Hvaða fávita dómari á Jörðinni myndi vita að aðeins hans hnífur hefði getað gert þessar tvær í síðuna. Ekki þessa í magan. Þar með aðeins hans hnífur hefði getað gert þessi tvö litlu hnífstungu göt í síðuna. Afþví stóri hnífurinn sem allir sáu, sem skildi eftir risa hnífstungusár á maganum, fór djúpt inn í maga minn á meðan hans hnífur var mjór, lítill og náði ekki einusinni til hjartað þó hann miðaði og stakk hnífnum alveg inn. Á meðan hinn hnífurinn hefði aldrei getað gert þessi tvö litlu göt. Þar með gerði hann eina af þrem lífshættulegu hnífstungunum af fimm. En þar sem tveir ráðherrar voru að skipa saksóknara og dómara fyrir skemmdu þeir allt fyrir lögreglunni. Gerðu það að verkum að ekki var hægt að rannsaka málið til fulls og því fékk Rehm, maður sem reyndi að stinga mig í hjartað. Hitti í rifbein í fyrstu tilraun og stakk því aftur. Aðeins 18 mánaða fangelsisvist. Auðvitað verður hann að vera á Kvíabryggju enda eins og ég sagði var þetta orðið Ísland VS USA ekki bara á götunni heldur alveg upp á topp í pólitík. Ef hann færi á Litla Hraun "Yrði hann mjög líklega drepinn". Því fékk hann 18 mánuði á Kvíabryggju. Afplánaði 2/3. Þegar sá dómur var kveðinn upp byrjaði afbrotaalda aftur í mér og ég braust inn í endalaus hús. Fyrverandi besti vinur minn sagði mér frá skotvopnum sem við gætum stolið. Sem við höfðum oft gert áður nema ég sagði að í þetta skipti gætum við það ekki afþví þetta var vopnabúr frænda hans. Sem var í útlöndum. En fávitinn ákvað að gera það samt og stal því öllum 6 skotvopnunum. 3 hagglabyssur og 3 rifflar. Ég ákvað að taka málin í mínar hendur og stal skotvopnin af honum. 2 hagglabyssur og 3 riffla. Afþví ég var með honum þegar ræfill sem var bílstjóri okkar skutlaði honum að fela skotvopnin hér og þar. Um leið og við vorum búnir að skutla honum heim fórum við aftur og stálum öllum skotvopnunum nema einni hagglabyssu sem hann seldi áður en hann faldi allt hitt. Þetta var 22.cal rifill, svo 223 eða 222 rifill. Man ekki, eitthvað aðeins öflugri. Svo einn Hreindýrarifill. Yfir 40. Caliber. Ég sver skotin voru svo stór að ég var hissa að þau pössuðu í rifilinn þegar ég og einn vinur minn fórum út í móa í Keflavík og skutum nokkrum skotum. Ég ætlaði að mæta í Hæstarétt og skjóta kanann. Án þess að vita að kaninn hefði ekki verið á svæðinu afþví hæstiréttur var ekki eins og héraðsdómur. Því hefði ég bara mætt á svæðið og skotið saklaust fólk. Dómara, ritara og annað fólk sem væri "vitni" af mér á leiðinni að skjóta hermanninn og svo sjálfan mig.

En það var allt skemmt sem betur fer með Bónusráninu Desember 2003. Hagglabyssurnar tvær sem við seldum voru lánaðar til tvo frændur sem voru vinir mínir og þeir notuðu hagglabyssunar í fræga Bónusránið Desember 2003. Þeir sögðu að einhver "Arnar" úr Keflavík hefði selt þeim skotvopnin. Sem var líka vinur minn. Hann og fyrverandi besti vinur minn Gunni stálu skotvopnunum saman. Lögreglan spurði hvort ég hefði verið eitthvað með. Arnar sagði "Nei, Einar kom ekki nálægt þessu". Á sama tíma sögðu frændurnir að Arnar úr Keflavík hefði selt þeim skotvopnin. Næstum allir vinir mínir í Keflavík voru kallaðir inn. Allt og allir sögðu Einar kom þessu ekkert við. Gunnar fór í felur þannig ekki var hægt að tala við hann. Ég var kallaður inn sem vitni sagðist ekki vita neitt, að ég væri löngu hættur öllu þessu bulli. Lögreglan sagðist vita að Gunni hefði gert þetta og Arnar. Ég sagðist ekki vita hvar Gunni væri, sem var satt. Þannig 3 úr Reykjavík voru í gæsluvarðhaldi útaf Bónusráninu. Frændurnir tveir og "The inside man". Arnar var á leið í gæsluvarðhald þegar einhver nefndi nafn bílstjórans. Að hann væri oft skutlandi Gunna þessa dagana. Bílstjórinn var kallaður inn. Hann fór virkilega að gráta á lögreglustöðinni. Ég var kallaður aftur inn. Þá var bílstjórinn búinn að viðurkenna allt. Ég hélt áfram sögu minni. En þá vissi lögreglan að ég var í rauninni draugurinn bakvið allt. Því var ég handtekinn. Látinn rotna í klefa í 23 tíma svo færður í yfirheyrslu eins og þau gerðu alltaf. Einangrun fyrir yfirheyrslu. Þá var maður svo uppgefinn að maður sagði bara viðurkenndi sína sök. Enda var vitni þegar búið að segja allt sem ég gerði. Skilaði rifflunum þrem. Var það endirinn á því þangað til Maí 2004, Dæmdur í 14 mánaða óskilorðsbundið fangelsi. Næstum því jafn lengi og kanaskíturinn sjálfur fyrir að stinga mig. 4 Október 2004 átti afplánun mín að byrja og var búið að kenna mér að ég gæti mætt rétt fyrir miðnætti og það myndi teljast samt sem "heill dagur". Þannnig ég tók allan peninginn minn þennan mánuð. Leigði limma, keypti amfetamín og e-töflur. Áfengi bauð bestustu af bestustu vinum mínum á djammið. Mætti svo 10 min í miðnætti á "Níunna" eins og það var kallað eða fangelsið á Skólavörðustíg. Var látinn afklæðast og fara í sturtu. Var með einhverjum fagga í klefa sem ég þekkti ekkert. Vinur minn var kærulaus og mætti deginum eftir. Djammaði of lengi hann Gunni. Hann fékk 12 mánuði. Dómarinn sem dæmdi okkur dó úr eitthverju heilablóðfalli eða því um líku innan við ári eftir að hafa dæmt okkur. Karma á tíkina. Feminista tussa sem sendi mann í 14 mánaða fangelsi eftir nokkur innbrot og eða eins og dómurinn sagði. Þjófnaður að verðmæti 2.2 milljónir. En 14 mánaða fangelsi. Fallegi brandarinn, ég var bara reiður útaf því að réttarkerfið brást mér. Ég var mánuð á Skólavörðustíg, sendur á Kvíabryggju. Var þar í 6 mánuði. Allt í allt 7 mánuði. Sleppt út eftir góða hegðun. Kom út um 80kg, gríðalega vöðvastæltur og flottur. Með flottasta maga á landinu. Sumar kemur, ætla á bíladaga og djamma 17 Juní. En dreymi einn af skyggn draumum mínum þar sem ég dó. Frændi minn var hágrátandi. Ég sagði móður minni frá draumnum. Hún bað mig um að halda mig heima. Draumurinn var miskilinn. Það var ekki ég sem dó eða átti að deyja. Frændi minn Þórarinn Samúel Guðmundsson dó 14 ára gamall og frændi minn hefur örugglega eins og í draumnum mínum verið grátandi afþví hann kom að "bílslysinu" í Öxnadal rétt fyrir Akureyri. Þannig mig dreymdi hann grátandi og bílslys þar sem ég dó. En það var ekki ég sem dó eða átti að deyja. Það var frændi minn og hefði ég viljað að ég hefði skilið hann svo. Þá hefði ég auðvitað haldið fast í frænda minn sama hvað hann myndi segja.

En já, þegar ég var á sjúkrahúsinu að jafna mig. Háskólasjúkrahúsið. Eins og ég sagði var ég alltaf með fóbíu gegn læknum og hataði lækna. Mjög líklega afþví eins og ég sagði, geimvera var að þykjast vera læknir og gerði tilraunir á mér í Reykjavík. Setti geimveru gen í mig. Þegar ég var 4 daga frá móður minni. Því þegar sálfræðingur kom og vildi tala við mig. Reyna sjá hvernig mér leið eftir hnífstunguárásina. Sagði ég ekkert. Hún kom dag eftir dag í um viku. Svo sagði hún að það væri kominn tími fyrir hana að hætta koma. Enda var hún ekkert að hjálpa mér afþví ég talaði ekkert við hana. En þegar hún sagði mér að hún myndi ekki koma aftur þá gerðist eitthvað. Ég brotnaði í þúsund mola og byrjaði að hágráta. Eina sem hún gerði var að gefa mér öxl til að gráta á. Ég grét og grét og grét og grét og grét. Ég veit ekki hvort ég grét afþví ég lifði af eða afþví þetta gerðist fyrir mig. Ég bara allt í einu grét og grét. Sá hana aldrei aftur. Besta vinkona mín í heiminum kom og heimsótti mig á hverjum einasta degi. Var með mér heilu dagana. Í marga tíma. Klæddi sig í fötin mín. Hvítu hettupeysuna mína og hvítu víðu buxurnar mínar og hvítu skóna mína. Ljóshærða, fallega vinkona mín Rannveig. Sem virkilega var besta vinkona mín í heimi. En því miður varð hún að slíta öll tengsl við mig nokkrum árum seinna afþví þegar hún þroskaðist úr 14 ára stelpunni sem hún var í kvenmann fór hún að læra að vinir mínir höfðu sama sem nauðgað henni. Misnotað hana kynferðislega. Hún vildi vera vinur okkar og gerði því allt til að vera hluti af okkar vinahóp. Í einu partý ætluðu vinir mínir að stunda tveir kynlíf með henni á meðan einn myndi vera með myndavél úti og taka það upp. Ég sagði henni frá því og hún sat í fanginu mínu allt kvöldið. Ég gerði allt til að vernda hana. Enda besta vinkona sem ég hef haft í heiminum. Rannveig Anna. Þó hún var 14 ára og ég 19 ára. Ég stundaði aldrei kynlíf með henni og eða gerði neitt kynferðislegt með henni þó við sváfum nokkrum sinnum saman upp í rúmi eftir skemmtilegt djamm. Ég held hún hafi bara fundið öryggi að sofa með mér eftir djamm. Afþví þá gat hún bara sofið án þess að þurfa gera eitthvað eins og með öllum hinum vinum mínum. Sem skiptust á að stunda kynlíf með henni þegar hún var full. Því skil ég að hún getur ekki verið vinur minn í dag þó svo ég og hún gerðum aldrei neitt þannig saman. Afþví ég er hluti af minningum sem hún vill ekki hafa. Meira segja sagði einn vinur minn mér að hann hitti hana á Laugarveginum dag einn eftir að hún hætti að tala við okkur öll. Bara að sjá hann lét hana fara hágráta. Þannig ég ber virðingu fyrir hennar ákvörðun að vinna í sjálfri sér með því að slíta öll tengsl við minningar sem eru henni erfiðar. Þó ég og hún höfðum aðeins góðar vina minningar. Meira segja eitt skiptið þegar ég og hún vorum að reyna fara sofa saman upp í rúmi kom einn vinur okkar og ætlaði að reyna ríða henni. Ég sagði honum að drulla sér í burtu að við værum að reyna sofa. Virkilega besta mannvera sem ég hef nokkurn tíman kynnst. Besti kvenmaður sem ég hef nokkurn tíman kynnst. Hún virkilega kom alla daga á sjúkrahúsið og var með mér í marga tíma talandi við mig. Leikandi sér með mér. Stelast að klæða sig í fötin mín eins og ég sagði. Fór henni svo vel að vera í hvítu fötunum mínum.

En eftir Kvíabryggju kom ég út í gríðalega góðu formi og elskaði líkamsrækt. Árið 2009 var ég upp á mitt besta í lífinu. Var yfir 100kg án stera, naut sterkur, með endalaust þol. Trúi að ég gæti virkilega skokkað með um 70-100kg mann á öxlunum frá Keflavík til Reykjavík ég var svo sterkur og svo öflugur. Með nokkrar "kærustur" eða "Svefnfélaga" hvað maður kallar það. Þannig svaf með kvenmanni hvert einasta kvöld. Ef þessi var upptekin var það bara önnur, eða önnur og eða önnur. Þetta var ég árið 2009 og 2010.
https://results.kraft.is/lifter/einar-haukur-sigurjonsson
Aftur kominn í skólan. Var að fá 9 til 9.5 í allt og öllu. Var á Viðskipta og Hagfræðibraut. Þangað til 2012 þegar ein öfundsjúk hóra sem ég svaf reglulega hjá en var svo "Possesive" að ég eyddi og blockaði hana á Facebook. Hún hackaði sig inn á Facebookið mitt og var að fylgjast með mér. Ég eyddi og blockaði henni Október 2011. 26 Febrúar 2012 sendir hún lögreglu fullt af myndum og sagði að ég væri að hóta drepa hana. Þó albúmið var skýrt "Gamlar myndir" og þó það var þegar ein mynd inni frá 2009 sem ég ætla deila. Sem sýnir og sannar að hún laug að lögreglu bara til að láta handtaka mig. Sérsveit var send heim til mín. Ég var að rústa náminu og á leið í Hagfræðinám í háskóla þegar hún ákvað að senda til lögreglu myndir sem hún átti ekki einusinni að sjá enda búinn að blocka og eyða henni í um 4 mánuði en samt var viðbjóðurinn ennþá að stalka mig.

 

 

 

 

 

 

Eins og sést vel upp í hægra horninu er þessi mynd frá 2009 en hún sagði lögreglu að þetta væru allt nýjar myndir. Afþví ég var að setja inn myndir sem ég átti úr fortíð minni. En á sama tíma gerði stöðufærslu sem á stóð eitthvað þessu líku "Ég sakna svo fyrverandi kærustu mína hana Andreu, hún var besta kærasta mín sem ég hef nokkurn tíman haft". Sem var kærasta mín sumarið 2009 ef ég man rétt. 3 mánuði. En við ákváðum að enda sambandið saman. Á góðum forsendum. Þessi stalker sem sendi lögregluna á mig var virkilega kominn með nýjan kærasta. Ég og hún vorum saman í smá stund en hún átti víst að vera "líf mitt" afþví já... Ég var augljóslega líf hennar og hún vildi mig aftur afþví hún var með nýjan kærasta en samt ennþá alltaf að senda mér skilaboð. Atast í mér. Ég ákvað að blocka og eyða henni. En hún braust inn á Facebook mitt til að virkilega stalka mig. Þegar ég var handtekinn lét lögreglan mig fá rusl löggu lögfræðing sem kallast Bjarni Hauksson. Ég veit hann er löggu lögfræðingur afþví ég sagði við hann eitt skiptið þegar lögreglan fór heim til mín með mig í húsleit að "Þau tóku allt sem gat geymt rafræn gögn. Finnst skrítið að þau tóku ekki líka harðadiskinn úr PS3 tölvunni minni..." Innan við sólahring seinna eru þau kominn með hann harðadisk upp úr þurru lofti. Ég veit ekki hvað þau voru að leita á öllum harðadiskunum en eins og ég deildi einusinni...
https://www.heradsdomstolar.is/default.aspx?pageid=347c3bb1-8926-11e5-80c6-005056bc6a40&id=4d595760-99be-47cd-a100-5f38a789e5e1

Þar sem ég er kærður fyrir það að hafa ógnað lögreglumönnum með hníf sem brutu upp hurðina heima hjá mér þegar ég var SOFANDI! Voru með tvo skothelda skyldi, MP5 skotvopn og skammbyssur. Þó þau segja að þau voru bara með skammbyssu. Þau meira segja ljúga að þau notuðu bara skotvopnið til að lýsa í gólfið. Þegar sannleikurinn er að þeir miðuðu skotvopnið á hausinn á mér. Fkn aumingja tussur. Kæra mig svo fyrir að hafa óvart gripið í hníf til að verja líf mitt fyrir fólki sem er að ráðast inn á mig til þess að ráðast á mig alveg eins og hermennirnir gerðu. Upphaflega ákæra var eitthvað "Brot á hryðjuverkalögum, allt að 10 ára fangelsi". En eins og sést í þessu þá er ákveðið hvað maður gerir áður en þau sanna það. Svo er ákveðið að finna sönnunargögnin til þess að láta kæruna festast. Ekki finna sönnunargögn og kæra mann svo. Þess vegna voru allt sem gat geymt rafræn efni tekin. Örugglega að vonast eftir að ég væri með eitthvað þvílíkt skipulagt plan skrifað niður af hryðjuverkaárás og eða að þau myndu finna myndir af nöktum strákum eða stelpum eins og ég sé eitthvað barnaperra ógeð. Það var virkilega ákveðið að ég var sekur og geymt mig í fangelsi, sent mig í geðrannsókn og endalaust meira. Greindavísipróf. Látið mig rotna saklausan á Litla Hrauni í 9 vikur rústandi öllu náminu mínu. Það var ekki fyrr en ég rak löggu lögfræðinginn sem alvöru lögfræðingur sagði mér að ég átti allan tíman rétt á að halda námi mínu áfram í gæsluvarðhaldinu afþví ég væri saklaus þangað til ég væri dæmdur sekur. Svo þessi feminista hóra saksóknara tussa. Í staðin fyrir að viðurkenna að það væri viðbjóðslegur stalkera ógeð sem laug upp á mig. Sem öll vitni sögðu að væri þvílíkt rugluð, ógeðsleg, dópisti og helling meira. Bara fkn brund dolla og búið en trúði því að ég myndi giftast henni þegar hún átti barn með öðrum manni eins og ég væri "lausnin á hennar ógeðslega lífi". En í staðin fyrir að kæra hana fyrir að bera ljúgvitni, fella málið. Bjargar saksóknari sér með þessum rusl kærum. Hefði aldrei ógnað lögreglu með hníf ef þeir hefði BANKAÐ! Segjandi að ég hafi brotið lög á hylmingu afþví ég átti hálf ónýta eld gamla 22.cal kindabyssu. Og afþví í gegnum ævi mína hef ég oft búið til sprengjur sjálfur um áramótin og sprengt. Aldrei sprengt neinn, aldrei hótað að sprengja einhvern. Kemur meira segja fram hjá dómara: "Dómari telur augljóst að virtum rannsóknargögnum að miklu meira hafi verið lagt í rannsókn málsins en háttsemi ákærða gaf tilefni til og þykir því rétt að tveir þriðju hlutar málsvarnarlauna skipaðs verjanda ákærða, Guðmundar St. Ragnarssonar hdl., sem þykja hæfilega ákveðin, 564.750 krónur, greiðist úr ríkissjóði. Tillit er tekið til greiðsluskyldu virðisaukaskatts af málsvarnarlaunum. Þessu til stuðnings bendir dómari sérstaklega á rannsókn á skrifum og hugarórum ákærða sem ekki hafa nein tengsl við þá háttsemi sem hann er ákærður fyrir." Þúst ég hef verið að skrifa frá því ég var barn... Þau fundu kassa troð fullan af smásögum og rapp textum og fleira. Rapp textum eins og þessu frá 2003...
Góða Lagið:
Stend fyrir utan, Horfinn um gluggan,
Þeir grípann, Haldonum, Snúanniður,
Stíngan, Valdonum, Skaða þvímiður,
Blæður útur sárum, Vinir hans í tárum,
Minningar í hakki, Fæ sýn fráþví ég var krakki,
Er að fjara úr þessum heimi, "Nei lifðu" Ég reyni,
Blóð úr mér flæðandi, Blóði ég er ælandi,
Fólkið stendur og starir, Rauð bláar varir,
Heyri fólkið segja, Þessi strákur mun deyja,
Heyri kirkju klukkur hringja, Heyri engla syngja,
Er ég dáinn? Hvar er maðurinn með ljáinn?
Himininn er rauður, Þessi maður er dauður.
 Ó mitt ljúfa barn, Mitt ljúfa barn,
Vaki yfir þér þegar þú sefur rótt,
Vaki yfir þér þegar þú sefur í nótt,
Ó mitt ljúfa barn, Mitt ljúfa barn,
Vaki yfir þér þegar þú missir þín tár,
Vaki yfir þér öll þín ókomandi ár,
Mitt ljúfa barn, Ó mitt ljúfa barn að eilífu ég vaki yfir þér.
Þrem dögum síðar rís hann upp frá dauðum,
Sonur guðs lifir, Verið ekki fyrir,
Dýrlingur fæðist, Í skugga heimi læðist,
Með blóðir og tárum, Sál mín öll í sárum,
Hef ég barist fyrir mínum lífsins andardráttum,
Óvinir mínir ráðast á mig úr öllum áttum,
Reyni að ná sáttum,
Guð ég þig bið, Gefðu mér frið,
Ég berst fyrir þína hönd, Hvítir englar munu ná yfir öll lönd,
Í dimmum heimi með engu ljósi, Er alltaf hægt að finna von,
Eina sem þú þarft að gera er að leita,
Ég hef líka mínu íllu djöfla að draga,
Á sama tíma og ég þroskast reyni ég sjálfan mig að laga,
Byggi upp aga,
Berst gegn mínum djöflum, Þessum íllu öflum,
Reyn að lifa lífinu, Milli góðs og ílls, Ég í miðju stríðinu,
Farðu fullur að keyra, Dópaðu meira,
Raddir inní mínum huga, Eru mig að buga,
Nú er að duga, Eða drepast, Bæði berjast og verjast,
Því ég neita hverfa úr þessum heimi sem enn einn dópistinn með snöru um háls.
  Ó mitt ljúfa barn, Mitt ljúfa barn,
Vaki yfir þér þegar þú sefur rótt,
Vaki yfir þér þegar þú sefur í nótt,
Ó mitt ljúfa barn, Mitt ljúfa barn,
Vaki yfir þér þegar þú missir þín tár,
Vaki yfir þér öll þín ókomandi ár,
Mitt ljúfa barn, Ó mitt ljúfa barn að eilífu ég vaki yfir þér.
Nú get ég ekki hætt að dópa,
Á hverjum degi spyr ég, Á ég sjálfan mig að skjóta?
Ég hef aldrei fengið lífið að njóta,
Mig langaði bara kynnast lífinu í alla enda,
Nú er ég háður stríðinu og næ ekki að lenda,
Ég fann ekki það sem ég var að leitað,
Þessi lífstill er mistök nú ég veit það,
Enn ég er fastur, Líf mitt er orðið að leiðinlegum hnút,
Fæ ég ekki að reyna lífið aftur? Er sjálfsmorð mín eina leið út?
NEI ! Ég verð að reyna betur, Þigg stuðning ef einhver getur,
Hvað á ég að gera? Hvar á ég að vera?
Ég get ekki verið á réttum stað, Það er dóp í nefi mínu þegar ég skrifa þetta lag.
-
Ég að vinna úr upplifun minni með því að semja ljóð/rapp texta. Sem ég gerði oft sem unglingur og ungur maður. Lögreglan virkilega að hrósa mér fyrir akkurat þetta en á sama tíma að reyna kæra mig fyrir brot á hryðjuverkalögum eða því um líkt bull.

En já, ég er geimvera. Vildi bara segja ykkur frá því. Ég er "Enhanced Human". Geimverur gerðu eitthvað við mig sem gerði það að verkum að ég varð "ég". Geta lifað af hluti sem aðrir myndu stein drepast við. Lifað af hluti sem fær lækni sem trúir á vísindi efa skilning sinn á raunveruleikanum. Orðið naut sterkur. Geðveikt þol. Vinur minn kenndi mér einusinni að reikna hvað margar mannverur á plánetunni eru líklegar til að vera 2% með'græn augu, undir 2% með yfir 145 í greindavísitölu á milli 3 til 5% af öllu mannkyninu með Andfélagslega Persónuleikaröskun. Var eitthvað taka allar þessar tölur, deila með heildarfjölda mannkyns. Fá svar? Man ekki, náði aldrei að reikna það enda aldrei menntað mig á það hátt stig í reikning. Bara Framhaldsskólastig. Horfi bara á þetta og hugsa, það er ekki séns að það séu fleiri en 10 aðrar svona mannverur á Jörðinni. Ef það er önnur svona mannvera. Þess vegna veit ég fyrir víst að ég er svona mannvera sem geimverur rændu og gerðu tilraunir með. Afþví þess vegna hagaði ég mér eins og ég hafi verið misnotaður kynferðislega. Með allar fobíur mínar. Afþví ég var rændur sem barn, það voru gert hlutir við mig þó það voru ekki kynferðislegir. Bara fkn geimverur að setja efni í mig til að tryggja að mannverur eins og ég haldi áfram að þróast í samfélaginu. Ef mannverur eins og ég halda áfram að þróast og fjölga mér eru þau að bjarga sjálfum sér. Sem geimverur. Í gegnum fólk eins og mig. Það allavega sagði "Ancient Aliens". Að þau eru að þessu til að tryggja að ákveðnar tegundir af mannverum lifa áfram og verða öflugri, þróaðari, sterkari, gáfaðari so on.

En sannleikurinn er... Ég átti að deyja 2003. Þá hefði verið troð full kirkja af fólki. Þúsund manns ef ekki meir. Við erum að tala um Counter Strike samfélagið. Allir vinir mínir. Allir kunnningjar. Núna er ég búinn að einangra mig eins og mongolíti og er að reyna "Finna mig". Reyna finna leið mína í lífinu. Með því að vera einangraður. En eitt veit ég, þegar ég kem aftur mun ég geta sprengt upp þúsund manns aftur í þeirri meiningu að fá þúsundir manna til að elska mig. Þúsundir manna til að trúa mig. Þúsundir manna til að fylgja mér. Það varð milliríkjadeilumál útaf mér. Ísland vs USA. Hvað fékk Ísland í staðin? Varnaliðið ákvað allt í einu að vera eitt ár í viðbót... Svo hátt náði þessi deila. Ég fór einusinni til Bandaríska Sendiráðið til að finna út hve langan dóm gaurinn fékk í herfangelsi. Viljiði vita hve lengi hann þarf að rotna í herfangelsi fyrir að hafa reynt að drepa mig? Æjj já, ég sagði það áðan. Ég veit hvar hann á heima... 0 ár. Herinn gerði ekkert. Kröfðust framsal til að sjá um þetta sjálfir og gerðu svo ekkert. Það var ekki fyrr en af slysi á Ólafsvík eitt sumarið sem ég rakst á blind fullan rannsóknalögreglumanninn sem sá um málið þar sem hann sagði mér allt. Virkilega sagði mér allt hvað gerðist. Þess vegna veit ég að Björn Bjarnasson og Halldór Ásgrímsson voru með fingur sínar skipandi ríkissaksóknara sem sagði "Kemur ekki til greina að framselja varnarliðsmennina". En skipaði svo allt í einu lögreglu að sleppa Escalante og hætta rannsaka hann. Lögreglumaðurinn sagði mér allt sem gerðist...

Til hvers að bera virðingu fyrir lögum þegar lögin bera ekki virðingu fyrir manni sjálfum. Til hvers að bera virðingu fyrir ríkisstjórn Íslands þegar hún gerir þetta við Íslenskan fæddan ríkissborgara. Þegar ég segi að dag einn mun ég rústa ríkisstjórn Íslands er ég ekki að segja að ég muni drepa einhvern og eða sprengja Alþingi. Ég er að segja að ég mun virkilega splúndra alla flokka Íslands og koma aðeins því sem ég vill í ríkisstjórn. Conquest.

 

Takk fyrir að hafa lesið vælið mitt :D

Athugasemdir

[Þorsteinn Siglaugsson, 2.8.2020 kl. 00:29]

Þetta er alltof langur texti Einar. Nenni ekki að lesa hann. Geturðu stytt þetta eitthvað?

[Einar Haukur Sigurjónsson, 2.8.2020 kl. 08:33]

Heill og sæll Þorsteinn. 25 Október 1983 fæddist ég. Ég fæddist í Keflavík. Þar sem eitthvað fór úrskeiðis og flæddi blóð úr móður minni yfir andlit mitt. Svo mikið að ég drakk maga minn fullan af blóði hennar. Ég var tekinn frá móður minni um leið og sendur með sjúkrabifreið til Reykjavíkur. Þar sem ég var í 4 daga frá móður minni. Þar hefur blönduð mann/geimvera unnið sem læknir og misnotað stöðu sína að þarna var barn eitt og sér. Þessi blendingur af geimveru sem læknir fiktaði við gen mín. Gerði þau að mannveru og geimveru gen. Mannveru og geimveru DNA. Afþví allt mitt líf hef ég sagt við foreldra mína "Þið rænduð mér" og eða "Ég er geimvera". Segi það meira segja ennþá í dag eins og textinn augljóslega sýnir. Ég ólst upp með þvílíkar fóbíur. Rannsóknir og kenningar hafa sýnt að börn sem eru með fóbíur frá ungum aldri til fullorðins aldur hafa verið misnotaðir kynferðislega sem börn. Sem ég var augljóslega ekki. Ein af mínum mörgu fóbíum var að ég vildi aldrei hitta lækni. Sama hvað. Ástæðan er augljóslega fast í undirmeðvitund minni að undirmeðvitund mín man eftir því sem læknirinn gerði við mig. Sprautandi mig með efnum, fiktandi í heila mínum og genum. Því var fast í mér allt mitt líf að treysta ekki læknum. Ég var mjög "virkt" barn, sem barn. Sem gerði það að verkum að ég datt einusinni svo fast á hausinn að það byrjaði að fossblæða úr höfði mínu. Ég gat ekki séð úr einu af mínu auga það var svo mikið blóð lekandi niður hálft andlit mitt. Móðir mín fór með mig á sjúkrahús eftir að hún sá að hún gat ekki stöðvað blæðinguna sjálf. Læknir ætlaði að sprauta mig með mjög líklega deyfi efnum. Svo sauma mig. Ég var undir 8 ára en var nógu sterkur til að virkilega hrista mig, öskra, gera allt til þess að koma í veg fyrir að læknirinn næði að sprauta mig með þessum efnum. Enda eins og ég sagði, fóbíu fyrir læknum. Þannig það endaði með að hann ætlaði að sauma mig án þess að deyfa mig. Sem ég leyfði ekki heldur. Hristi og öskraði mig lausan sama hvað var reynt að halda mér af mörgu fólki. Ég vildi ekki að læknirinn myndi snerta mig. Ég vildi ekki að fólk í hvítum sloppum myndu halda mér. Árin líða að þegar ég er 19 ára var ég stunginn fimm hnífstungur af tvem varnarliðsmönnum árið 2003, 1 Júní 2003. Ég missti yfir 50% af blóði mínu. Þegar ég fræddi mig um það seinna þá lærði ég að ef maður missir yfir 20% af blóði sínu missir maður meðvitund. Yfir 50% og þú ert dauður, sama hver þú ert. En ég er ekki "sama hver sem er". Ég er hálf mannvera og hálf geimvera. Svokallað Enhanced Human. Læknirinn sagði við móður mína þessi orð: "Ég er læknir, ég trúi á vísindi. En það sem gerðist með þennan dreng var eitthvað yfirnáttúrulegt". Það er að segja hann gat ekki útskýrt afhverju ég lifði af. Ég átti að deyja. En þar sem ég er Enhanced Human, lifði ég ekki bara af. Ég var með fulla meðvitund frá því ég var stunginn alveg þangað til læknirinn svæfði mig. Ég meira segja man eftir að heyra kvenmann segja "Hvað eigum við að gera við peysuna hans?" Þá var ég liggjandi á skurðborðinu deyjandi. Hún var mjög líklega að hugsa út í að "vernda sönnunargögnin". Ég sagði "Klippið fötin bara af mér". Ég var búinn að missa yfir 50% af blóði mínu og var ennþá með það mikla meðvitund að ég var ekki bara vakandi, ég var skýr í höfðinu og hvað var að gerast í kringum mig. Eftir að ég sagði þetta þá voru skæri tekin og bolur og peysa klippt af mér. Ég var stunginn fimm hnífstungur með tvem hnífum. Einum litlum vasahníf og einum stórum króm lituðum hníf. Risa stórum hníf. Þrjár af þessum fimm hnífstungur voru lífshættulegar. Ég var stunginn í magan með stóra hnífnum. Stóri hnífurinn var notaður til að opna um 15cm langt op undir hægra brjósti mínu. Einn gerandinn reyndi að stinga mig í hjartað. Hann stakk mig í síðuna þar sem ég var á "hnjánum" haldandi fyrir höfuð og háls minn með höndum mínum. Þannig einn af þeim sem stakk mig ákvað að stinga mig í hjartað. Fyrsta hnífstunga hans stoppaði á rifbeini. Þannig hann stakk aftur og fór hnífurinn inn í mig og hnífsoddurinn virkilega stoppaði nokkra mm frá hjartanu. Læknirinn sagði ef ég hefði verið stunginn í hjartað, bara ef oddurinn hefði gert smá rifu á hjartað. Hefði ég stein drepist. Afþví þá hefði hjartað pumpað öllu blóðinu úr mér. Þó svo að hjartað pumpaði næstum öllu blóðinu úr mér. Ég var svæfður og vaknaði með fjölskylduna hjá mér. Læknirinn sagði við mig allt sem gerðist. Ein hnífstungan fór inn í magan, gegnum gallblöðruna og í lifrina. Sagði að þeir hefðu fjarlægt gallblöðruna sem ég í rauninni þyrfti ekki og væri betra að hún væri fjarlægð "núna" heldur en seinna. Afþví gallblaðran býr til gallsteina. Hann sagði mér að lifrin myndi lækna sig sjálf. Hann sagði mér að ein hnífstungan fór nokkra mm frá hjartanu. Hann sagði mér að hnífstungan sem opnaði brjóstið mitt gerði það að verkum að hægri lúnga mitt féll. Þannig ég var ekki bara að missa allt blóð mitt, ég var bara með eitt lúnga andandi liggjandi í götunni deyjandi.
Árið 2009 er ég upp á mitt besta í lífinu. Er yfir 100kg. Naut sterkur án þess að nota stera. Deildi tengil inn á vefsíðu sem sýndi hvað mikla þyngd ég var að lyfta samkvæmt móti í Reykjanesbæ, 2009 og 2010. Ég var ekki að nota stera. Er bara náttúrulega axlabreiður, 185cm og naut sterkur. Ég var bæði naut sterkur og með gríðalega öflugt þol. Ég var byrjaður í námi aftur. Þar sem ég var að fá 9 til 9.5 í öllum fögum sem ég tók á Viðskipta og Hagfræðideild. Lífið gekk vel og átti ég margar kærustur og eða bólfélaga. Í rauninni tel ég mig aðeins hafa haft tvær alvöru kærustur á ævi minni. Ein árið 2002 og hin árið 2009. Svo voru hinar bara bólfélagar. Ein af þessum bólfélögum mínum var gríðalega possessive. Eins og hún ætti mig ein. Var hundleiðinleg. Sýnist og sannast þar sem hún átti barn með öðrum manni. Barn sem ég ætlaði ekki að ala upp sem mitt eigið. En hún er eitthvað geðveik og trúði því að við áttum að giftast og að ég ætti að vera með henni allt okkar líf. Eignast barn með henni og ala upp mitt og hennar barn. En það var langt í frá mín áætlun. Hún var bara bólfélagi. Ein af mörgum í gegnum ævi mína. Ég eyddi henni af Facebook og blockaði hana Október 2011 afþví hún var með kærasta en var alltaf að senda mér skilaboð. En hún braust inn á Facebook aðgang minn og var að njósna um mig. Ég deildi mynd hérna uppi. Ef þú opnar þessa mynd þá sérðu tvennt. Eina hnífstunguna, hún er undir hægra brjósti mínu. Það sést hvað hún er þykk og hve langt hún nær undir brjóst mitt. Svo langt að það hættir að sjást í hnífstunguna hálfa leiðina. Svo sést uppi í hægra horninu að þessi mynd er á Facebook frá 2009. Hinsvegar átti ég fleiri myndir af mér haldandi á þessum riffli. Ég ákvað 26 Febrúar 2012 að setja þær allar inn. Hún, stalkerinn. Fríkið. Þó svo að það kemur fram í myndunum sem hún sendi lögreglu "Gamlar myndir". Hringdi á lögregluna og sendi þeim fullt af myndum af mér haldandi á riffli. Sendi þeim myndir þar sem ég bjó til sem 12 ára krakki sprengju úr flugeldapúðri og sprengdi upp fiskikar. Hún sagði við lögregluna að ég væri að hóta henni lífláti og að þetta væru allt nýjar myndir. Að ég væri að hóta koma til hennar og skjóta hana og fleira. Sem er furðulegt þar sem ég var búinn að blocka og eyða henni af Facebook. En lögreglan tók þessu alvarlega og 27 Febrúar ef ég man rétt 2012, það er að segja eftir miðnætti eftir að hún hringdi 26 Febrúar um kvöldið. Mætir sérsveitin heim til mín með MP5 hriðskotabyssur, GLOCK skammbyssur og tvo skothelda skyldi. Ég var sofandi þegar ég heyri einhvern vera brjóta upp hurðina. Það fyrsta sem ég geri auðvitað er að grípa í hníf. Til að verja líf mitt afþví augljóslega er einhver að brjótast inn tíl mín og ætla reyna drepa mig. Ég var búinn að bíða eftir þessum degi síðan ég var stunginn 2003. Að þeir myndu koma aftur. Þetta kvöld komu þeir aftur nema núna var ég tilbúinn. Lögreglan ákveður að kæra mig fyrir eitthver lög sem kallast "Brot á hryðjuverkalögum" ef ég man rétt. Allt að 10 ára fangelsi. Það var kæran sem lögreglan birti mér. Afþví það fannst lítil rörasprengja heima hjá mér og hálf ónýt 22.cal kindabyssa með 3 22.cal byssukúlur ef ég man rétt. Allt sem gat haldið rafrænum gögnum voru tekin af mér. Tölvur, símar, spjaldtölvur, usb lykklar. Allt sem gat geymt rafræn gögn voru tekin af mér. Svo mikið að ég sagði við löggu lögfræðinginn. Bjarni Hauksson, ég hvíslaði að honum "Mér finnst skrítið að þeir tóku ekki harðadiskinn úr Playstation 3 tölvu minni". Innan við 24 tímum seinna er lögreglan kominn með þann harðadisk. Lögreglan var búinn að ákveða að ég yrði dæmdur fyrir Brot á hryðjuverkalögum allt að 10 ára fangelsi. Á þann veg að þau höfðu ekki sönnunargögn til þess að gera það heldur ákváðu að dæma mig samt fyrir það og gerðu því allt til að finna gögn til þess að dæma mig. Þau sendu mig meira segja í geðrannsókn og fleira. Hluti af geðrannsókninni var greindavísipróf. En ég var 11 daga í einangrun sem ég lærði seinna að væri Mannréttindabrot. Að geyma mannveru í fangaklefa á lögreglustöð í Reykjanesbæ í 11 daga. Það átti að vera löngu búið að senda mig í alvöru einangrunarklefa. Sem var gert eftir 11 daga, þá var ég á Litla Hrauni. Ég var 11 daga í litlum fangaklefa í Keflavík með gúmmí dýnu og ullar teppi. Þegar ég átti að hafa aðgang að lesefni, sjónvarpi, myndum, tónlist og fleira. En ég var bara með 4 veggi og sjálfan mig í 11 daga. Mannréttindabrot. Fékk ég réttlæti fyrir það? Auðvitað ekki... En var í 9 vikur í gæsluvarðhaldi. Ég rak þennan löggu lögfræðing og fékk mér alvöru lögfræðing eftir að samfangar mínir á Litla Hrauni mældu með því. Þá loks var mér sleppt úr gæsluvarðhaldi þegar átti að framlengja það. Afþví í hvert skipti sem það var framlengt sagði "Bjarni Hauksson" löggu lögfræðingur ekkert. Bara litla ræðu um að það þyrfti ekki að hafa mig í gæsluvarðhaldi. En nýji lögfræðingurinn þegar átti að framlengja það. Krafðist sönnunargögn fyrir því að ég væri hættulegur samfélaginu og ætti að vera í gæsluvarðhaldi. Sem saksóknari gat ekki sýnt fram á. Því var mér loks sleppt. En eftir þetta allt kom í ljós að ég er með á milli 140-145 í greindavísitölu. Það var 2012, ég hef lært síðan þá að því meira sem maður örvar heilan því hærri verður greindavísitalan. Það er að segja skilningur manns til að leysa hluti í lífinu og svo framvegis.
Eftir að lögreglan drullaði upp á bak ákvað hóru saksóknari að kæra mig fyrir brot gegn valdstjórninni, hylmingu og vopnalagabrot. Ég braut víst gegn valdstjórninni fyrir að óvart hafa gripið í hníf sem ég ógnaði lögreglu aldrei með sama hvað þeir sögðu afþví ég hefði ekki getað gert það þar sem ég var sofandi og lappir mínar voru í áttina að þeim. Þar að auki voru þeir með skotheldan skjöld sem þeir voru bakvið miðandi skotvopnum á mig. En ég braut gegn þeim... Svo hylming fyrir að hafa átt rusl kindabyssu sem var stolin árið 2006 og var samkvæmt lögum orðin fyrnd kæra. Svo vopnalagabrot sem ég hafði oft á ævi minni lennt í, ég hafði á ævi minni verið oft handtekinn með of stóra hnífa, með sprengjur sem ég smíðaði úr "Vítis Tertum". Var meira segja einusinni handtekinn fyrir að eiga stolna afsagaða hagglabyssu. Ég var kærður fyrir þjófnað en fékk sekt fyrir vopnalagabrot. Allt mitt líf fékk ég sekt fyrir "Vopnalagabrot". Það var ekkert nýtt að ég átti vopn. Ég á meira segja heima núna í Evrópu og á vopnabúr. Það er að segja gas skammbyssu sem skýtur stál kúlum sem er löglegt hér á Spáni. Stóra hnífa sem eru löglegir hér á Spáni. Ég er auðvitað ekki gangandi með þetta á mér úti í samfélaginu á þetta bara heima hjá mér. Já á meira segja eftirlíkingu af Katana sverði. Mjög stórt og hættulegt ef það yrði notað. Ég ræð ekki við að safna að mér vopnum. Það er eitthver árátta sem fylgdi því að ég var barn. Ég átti virkilega fyrstu stolnu hagglabyssu mína þegar ég var 15 ára. Ég svaf með hana upp í rúmi. Eins og skotvopnið væri kærasta mín. En það kom í ljós líka að ég er með gríðalega Andfélagslega Persónuleikaröskun. En eins og ég sagði lögreglan drullaði upp á bak. Dómarinn og saksóknarinn voru fávitar. Ég deildi tengil inn á dóminn. Þar sem dómarinn dæmir mig sekan en skilorðsbundið. En... Segir þetta: "Dómari telur augljóst að virtum rannsóknargögnum að miklu meira hafi verið lagt í rannsókn málsins en háttsemi ákærða gaf tilefni til og þykir því rétt að tveir þriðju hlutar málsvarnarlauna skipaðs verjanda ákærða, Guðmundar St. Ragnarssonar hdl., sem þykja hæfilega ákveðin, 564.750 krónur, greiðist úr ríkissjóði. Tillit er tekið til greiðsluskyldu virðisaukaskatts af málsvarnarlaunum. Þessu til stuðnings bendir dómari sérstaklega á rannsókn á skrifum og hugarórum ákærða sem ekki hafa nein tengsl við þá háttsemi sem hann er ákærður fyrir." Sem var satt. Enda var lögreglan búinn að ákveða kæra mig fyrir eitt og rannsakaði málið ekki úr sönnunargögnum sem þau höfðu heldur sönnunargögn sem þau gátu fundið og eða búið til. Hóran sem bar ljúgvitni um að ég hótaði henni var aldrei kærð. Það kemur fram í dómnum að hún var ekki einusinni kölluð inn sem vitni þar sem allt sem hún sagði var lýgi. Kom hún því ekki málinu einusinni við á endanum. En hún fékk að komast upp með að "byrja" þetta ógurlega mál. Milljónir af peningum í rannsóknir, gæsluvarðhald, geðrannsókn, greindavísipróf og endalaust meira. Sem endaði með sama sem engu en hún fékk að komast upp með það. Ég meira segja kærði hana en sama Feminista hóru saksóknari sem sótti mig til saka ákvað að hún skyldi ekki verða kærð. Eins og löngu er búið að sanna, kvenmenn mega berja karlmenn, koma fram við þá ílla andlega, rústa lífum þeirra, brjóta lög og sleppa við allt. Karlmaður vogar sér að gera eitthvað af þessu við kvenmann þá er allt sett af stað. En við höfum lært að ég er með græn augu sem aðeins um 2% af mannkyninu er með, ég er með Andfélagslega Persónuleikaröskun sem aðeins um 3-5% af mannkyninu er með og ég er með yfir 140 í greindavísitölu sem undir 2% af mannkyninu er með. Við erum búin að læra að ég er naut sterkur. Við erum búinn að læra að ég lifi af hluti sem á að drepa mannverur. Ég er svokölluð "Enhanced Human" eða blanda af "Geimveru og Mannveru". Þess vegna hef ég allt mitt líf sagt við foreldra mína "Þið rænduð mér" og "Ég er geimvera". Þar með að segja við foreldra mína sem ég veit að bjuggu mig til, sem ég veit að ég var í maganum á að þó þau bjuggu mig til þá er ég ekki þeirra. Að ég er "Geimvera". Ég er Enhanced Human. Öflugri á alla vegu, gáfaðari á alla vegu, sterkari á alla vegu, get virkilega gert allt sem ég vill og meira. Ég skrifaði í gær á google "I am an alien" og fann grein þar sem einhver var að segja frá að vinir hans kalla hann reglulega geimveru afþví hlutir gerast í kringum hann. Ljós og tæki slökkna. Oft þegar ég er á kvöldgöngum einn úti þá slökkna á ljósunum sem ég nálgast og kveikna aftur á þeim þegar ég geng framhjá. Ekki bara eitt og eitt ljós. Heldur heilu göturnar. Svo gleymdi ég, ég minntist á í blog færslunni að ég er "Skyggn". Mig dreymdi að ég yrði drepinn fyrir 20 ára aldur. Sem var gert nema það er erfiðari að drepa mig heldur en venjulega mannveru. Ef ég hefði verið venjuleg mannvera hefði ég misst meðvitund eftir 20% blóðmissi og ég hefði dáið eftir 50% blóðmissi. Læknar virkilega segja að líkaminn getur ekki lifað með minna en 50% af blóði en ég var með eitt lúngað fallið og minna en 50% af blóði ennþá með meðvitund, skýr í höfðinu, talandi við læknanna/hjúkrunarfræðingana. Mig dreymdi fyrir 17 Júní 2005 bílslys þar sem frændi minn var hágrátandi og bíll var í rústi. Ég trúði eins og sjálfselsk siðblind mannvera að ef ég færi á bíladaga á Akureyri 17 Juní 2005 þá myndi ég lenda í bílslysi og deyja. Ég meira segja sagði þetta við móður mína. Frá draumnum og hún bað mig um að fara ekki og ég sagðist ekki ætla fara. En ég miskildi drauminn. Það varð banaslys í Öxnadal 17 Juní 2005. 14 ára frændi minn Þórarinn Samúel Guðmundsson lét lífið. Frændi minn sem mig dreymdi grátandi í draumnum á slysastað var sá sem kom að slysinu... Hann virkilega þurfti að halda utan um bróðir sinn þar sem hann var að taka síðustu andadrætti sína. Ég hef oft blætt á ævi minni en ég held þetta myndi rústa mér andlega. Virkilega enda líf mitt. Að koma að bróður mínum, halda utan um hann þar sem hann er allur í blóði að reyna tala. Slökknar svo á honum. Þannig ég er líka "skyggn". Ímynda sér það. Heili minn er Enhanced á alla vegu sem mögulegt er fyrir mannverur. Það er blog færslan um. Ég er ekki beint mannvera. Hvað helduru að það séu margar mannverur á Jörðinni sem eru í þessum flokki 2% græn augu, undir 2% með yfir 140 greindavísitölu, 3-5% með Andfélagslega Persónuleikaröskun. 1 til 10? Ég er ekki að reyna selja mig sem eitthvað ofurmenni eða æðri en annað fólk. Ég horfi ekki á mannverur og hugsa að ég sé superior. Æðri. Langt í frá, ég er bara Enhanced Human. Eitthvað var gert við mig þessa 4 daga frá móður minni sem gerði það að verkum að ég varð ég. Hvort það var sprautaður í mig eitthver stera kokteill sem er ekki til í nútímanum. Eða hvað sem er. Vona þú nenntir að lesa þetta afþví það er ekki hægt að stytta þetta meir. Nema láta mig líta út eins og hrokafullan geðsjúkling sem er veruleikavirtur og ekki tengdur raunveruleikanum. Sem hefði mjög líklega komið út í geðrannsókninni en ég er tengdur raunveruleikanum.